مهرواره در شهرستان سیرجان
یکی از دانش آموزان در مدرسه به زمین میخورد و سر زانو شلوارش پاره میشود؛ بجای نگرانی برای سلامتی خود و گریه برای دردی که متحمل شده برای پاره شدن لباسی گریه میکند که خانوادهاش توان مالی لازم برای خرید مجدد آن را ندارند، حالا با گفتن دلیل گریههای خود بغضی بر لب خانم معلم نیز مینشیند، بغضی که جرقه اقدامی بزرگ فراتر از مسئولیت یک معلم را در ذهن او میزند.
به گزارش مهرواره محله همدل، بتول کوچکی آباده متولد سال ۱۳۶۵ و اهل شهرستان سیرجان استان کرمان است که در مدارس یکی از مناطق حاشیه شهر این شهرستان فعالیت دارد؛ منطقهای کم برخوردار که بیشتر خانوادههای آن برای تأمین ساده ترین و در عین حال ضروری ترین کالاهای مورد نیاز زندگی لنگاند و کمک های موردی خانم معلم همانند پرتاب سنگی در یک دریای عظیم است و دیگر پاسخگوی نیازهای این حجم از مشکلات مردمان این منطقه نیست.
حالا دیگر باید برای دانش آموزان و اوضاع نابه سامان معیشت خانوادههای آنان فکری اساسی میشد، چرا که این مشکلات بعضا باعث افت تحصیلی برخی از آنان نیز شده بود.
او به همین دلیل به همراه خواهرش و گروهی از فرهنگیان میکوشند تا شرایطی برای اشتغالزایی خانوادههای این دانش آموزان فراهم کنند، تا بواسطه درآمدی که بهدست میآورند کمی از مشکلات اقتصادی آنها کاسته شود.
نتیجه تلاشهای جدی و مداوم آنها میشود، راه اندازی یک کارگاه دوخت کیف و جامدادی که حالا تعدادی از اعضای این خانوادههای بیبضاعت در آن مشغول به کار شدهاند.
این معلم دلسوز میگوید: در ابتدا تلاش کردیم موادغذایی، لباس و لوازم التحریر برای دانش آموزان کم برخوردار فراهم کنیم، اما این موارد در کوتاه مدت پاسخگوی نیازهای این خانوادهها بود و ایده ایجاد اشتغال برای خانوادهها و خودکفا شدن آنها بهترین راهکاری بود که باید دنبال میشد.
خانم کوچکی بعد از تأسیس کارگاه و بهبود اوضاع معیشتی خانوادهها تلاش میکند تا مشکلات رفتاری دانش آموزان این منطقه را نیز اصلاح کند.
این منتخب مرحله شهرستانی مهرواره محله همدل، در این راستا به فعالیت در زمینه کتابخوانی پرداخت و با دانش آموزان کتبی را که به شیوه داستانی و جذاب روایت میشوند و در حیطه رفتاری بچه ها نیز تاثیر گذارند، کار میکرد.
او علاوه بر این کارگاه هایی را در مدرسه برای دانش آموزان راه اندازی کرد تا هنرهای مربوط به این شهر همچون روبان دوزی و …به آنها آموزش داده شود، با این هدف که با اینکار هم اوقات فراغت آنها در تابستان پر شود و هم نمایشگاهی برای فروش محصولات تولیدی آنها برگزار شود تا از این طریق بتوانند کسب درآمد کنند و کمک خرج خانوادههایشان باشند.
خانم کوچکی تمام هم و غمش آینده این دانش آموزان است، به همین دلیل اکنون در صدد است تا به کمک تعدادی از همکاران خود با سفارش گیری بیشتر خط تولید را گسترش دهند، تا بدین وسیله سود کارگاه نیز افزایش یابد و با سود مازاد، کلاس های آموزشی مختلف برای دانش آموزان برگزار کنند.
او میگوید: شیوع ویروس کرونا و تعطیلی مدارس میزان سفارش کارگاه را کاهش داده، اما اکنون با توجه به بازگشایی مدارس امیدواریم سفارش های بیشتری دریافت کنیم تا با سود کارگاه برای بچه ها کارهای جانبی مختلفی انجام دهیم و برای آندسته از دانش آموزانی که تجربه سفر ندارند، سفرهایی به همراه خانوادههایشان تدارک ببینیم.