منتخب ملی مهرواره در کردستان

گاهی بعضی چیزها آن‌ قدر پیش‌ پا افتاده به نظر می‌آید که دیده نمی‌شود. زباله از همان چیزهای پیش افتاده است که روزانه در خانه‌های ما تولید می‌شود و محیط زیست را هر روز آلوده‌تر می‌شود.
به گزارش دبیرخانه مهرواره محله همدل، « سید مجتبی حسینی نسب» در ابتکاری جالب از همین طلای کثیف برای محرومیت‌زدایی از چهره روستایشان استفاده کرده‌ است. او با راه‌اندازی یک طرح جامع تفکیک زباله توانسته است زمینه اشتغال بسیاری از افراد را در روستایشان فراهم کند. بخشی از درآمد این کار صرف راه‌اندازی صندوق محلی شده تا از این طریق نیازمندان را مورد حمایت قرار دهد. آموزش فراگیر و فرهنگ‌سازی مستمر ۲ رمز موفقیت او در این طرح است.

دغدغه مردم

ابتدا یک گروه جهادی بودند که با راه‌اندازی مرکز نیکوکاری به نیازمندان رسیدگی می-کردند. مهرواره محله همدل جرقه‌ای می‌شود برای استفاده کردن از ظرفیت مردم برای حل مشکلات خودشان. حسینی نسب با اشاره به اینکه گفتیم اگر قرار باشد از ظرفیت مردم استفاده شود باید ابتدا آنها قانع شوند تا پای‌کار بیایند، ادامه می‌دهد:«قبلاً کارهایی که انجام می‌دادیم از نگاه ما و والویت ما بود که عده‌ای در آن مشارکت می‌کردندیا مشارکت نمی‌کردند. تصمیم گرفتیم از مردم نظرسنجی کنیم و ببینیم از نگاه آنها چه مشکلاتی الویت دارد. نظرسنجی نشان داد که ۶۰ درصد مردم محل نگران محیط‌زیست هستند. قبلاً محل دپوی زباله دقیقاً از مسیر چشمه آب شرب روستا می‌گذشت و شیرابه زباله‌ها موجب آلودگی آب چشمه می‌شد. از طرفی نایلون‌های رهاشده در فضای روستا راه جوی آب را گرفته بود. از بوی بدش که نگو، سراسر آب را جلبک پوشانده بود. با محیط‌زیست صحبت کردیم و آنها برای آزماش آب آمدند. جواب آزمایش تأیید می‌کرد که وجود جلبک‌ها به دلیل آلودگی آب است. کار تخصصی‌شده و نظر کارشناس محیط‌زیست باعث شد مردم حرف ما را بیشتر گوش کنند.»


کار را از خانه مردم شروع کردیم

حسینی نسب و دوستانش مسجد را قرارگاه و هسته مرکزی تفکیک زباله قرار می‌دهند. از سوی دیگر مردم هم قبول کرده بودند که مشکل زباله از خودشان و جایی که زباله تولید می‌شود خانه‌هایشان است پس باید کار را از خانه و از خانم‌های خانه‌دار شروع می‌کنند:«روستا را به ۱۳ محله تقسیم کردیم و برای محله یک رهبر اجتماعی که توانمندتر بود و روابط عمومی بهتری داشت انتخاب کردیم. اولین قدم آموزش بود آموزشی که همه‌فهم و همه‌گیر باشد که چه چیزهایی را باهم جمع و چطور تفکیک کنند. این کار توسط رهبران اجتماعی انجام شد. قدم دوم ایجاد انگیزه بود. با منابع طبیعی صحبت کردیم که ببینیم چه پشتیبانی از ما می‌کنند. آنها گفتند شما هر مقدار کاغذ که جمع کردید خودتان بفروشید و پولش برای خودتان بگیرید اما صورتش را به ما بدهید ما به ازای هر ۵ کیلو کاغذ یک اصله نهال (درخت) برای فرهنگ سازی و ایجاد بوستان می دهیم.

این خیلی قشنگ بود. محیط زیست هم سطل تفکیک زباله و نایلون نانو را عهده‌دار شد. با دهیاری هم‌صحبت کردیم و از ماشین و نیروهای روستا استفاده کردیم. حتی مردم توجیه کردیم که پوست میوه و آشغال سبزی زباله نیست بلکه علوفه است و اینها را به همسایه‌هایی که دام دارند، بدهید. میزان تولید زباله به‌تدریج کم شد. زباله‌های خشک و تفکیک‌شده را هم به عمده باقیمت خوبی فروختیم. هم پول خوبی گیر مردم آمد هم این میان از سودی که عاید ما شده بود صندوق محلی برای کمک به نیازمندان درست کردیم.»


اول همسایه

حسینی نسب ادامه می‌دهد:«ما به این نتیجه رسیدیم که باید رهبران اجتماعی را به‌عنوان مرجع مشکلات محلی تقویت کنیم تا جامعه هویتشان را جامعه قبول کند. برای این کار توزیع ۸۵ بسته معیشتی را به رهبران اجتماعی سپردیم. اینجا اتفاق خوبی که افتاد در توزیع بسته‌ها بعد از ۵ سال به یک عدالت اجتماعی رسیدم که لذت‌بخش‌ترین بخش کار بود و همین یک مورد من را کفایت می‌کند. یکی از این رهبران اجتماعی همسرش زندان و خودش از نیازمندان بود. قبلاً همیشه اولین کمک را به ایشان تعلق می‌گرفت. زمانی که این خانم را به‌عنوان رهبر اجتماعی انتخاب کردیم در لیستی که نیازمندان را معرفی کرده بود اسم خودش نبود. موقع توزیع بسته‌ها متوجه شدم اسم خودش در لیست نیست. سؤال کردم خانم فلانی چرا اسم خودت نیست؟ گفت: من جلوی چشم هستم و مردم به من کمک می‌کنند اما همسایه‌های من وضعشان از من خیلی بدتر است اما رویشان نمی‌شود. این موضوع خیلی به دلم چسبید.»
روستای تمیز
از حسینی نسب سؤال می‌کنیم که با اجرای این طرح محله شما چقدر تغییر کرده است؟ نسب پاسخ می‌دهد:«ما نایلون‌ها را کیلویی ۳ هزار تومان می‌خریم نایلون‌هایی که قبلاً در جوی‌ها رها می‌شد و ایجاد بوی بد می‌کرد. به مردم می‌گوییم برای ما فرقی نمی‌کند نایلون تمیز باشد یا از جوی آب پیداکرده باشید ما خریدار هستیم. الآن دیگر خبری از نایلون‌های رهاشده در جوی و طبیعت نیست چون اگر کسی هم رها کند قطعاً کسی پیدا می‌شود که جمع کند و به ما بفروشد و این به‌خودی‌خود موجب تمیزی روستا می‌شود.» حسینی نسب برای آینده هم برنامه‌ریزی کرده‌اند و برایشان فرق ندارد مهرواره همدل ادامه داشته باشد یا نه آنها کارشان را انجام می‌دهند:«یکی از مشکلات شهرستان ما مسئله طلاق است. فرمانداری از ما خواسته‌اند که ورود کنیم. ما ۶۰ نفر دختر جوان را شناسایی کردیم و برای آموزششان روانشناس آوردیم. اینها آموزش‌دیده‌اند تا به‌عنوان مبلغین پیشگیری از طلاق، انتخاب آگاهینه و ازدواج آسان در سطح محله‌ها فعالیت کنند. ما باید باور کنیم که حاکمیت به‌تنهایی نمی‌تواند تمام مشکلات را حل کند. پس خودمان باید از خودمان شروع کنیم.»
**
برگزیده محله همدل در یک نگاه
نام و نام خانوادگی: سید مجتبی حسینی نسب
استان:کردستان
مسئله ثبت‌شده: آلودگی محیط زیست به دلیل زباله‌های رها شده درطبیعت
اقدام:
۱-طرح تفکیک زباله و بازیافت
۲- اجرای دوره‌های آموزشی گسترده برای فرهنگسازی طرح تفکیک زباله
۳- راه اندازی صندوق محلی برای حمایت از نیازمندان از محل درآمد تفکیک زباله
۴-اشتغالزایی برای تعدادی از جوانان از طریق طرح تفکیک زباله
۵- مشارکت ۷۶ درصد مردم روستا در این طرح
اگر می خواهید به سید مجتبی حسینی نسب رای بدهید کد۲۱را به سامانه پیامکی۳۰۰۰۲۱۲ ارسال کنید

در دیگر رسانه ها:
وب سایت سازمان تبلیغات اسلامی